ظاهر

همه‌ی این روزهایی که می‌گذرد، یک حرف است که به ذهنم می‌آید و مرا رها نمی‌کند. همه‌ی این روزها در این فکر و خیال به سر می‌برم که این روزهایی که می‌گذرد را قبلا دیده‌ام؟ رنگ آشنایش را کجا دیده‌ام که حالا انگار بخواهم گمگشته‌ای را پیدا کنم، حیرانش مانده‌ام؟! سردی این هوا و تیرگی ابرها، دقیقا مرا به کجا می‌برد که اینقدر ترسناک و دلگیر است؟ خانه‌های قدیمی چه؟! دیگر کم کم دارد سخت می‌شود تاب آوردن همه‌ی این‌ها با هم.