ساده ولی دلنشین
يكشنبه, ۲۴ دی ۱۳۹۶، ۰۱:۰۵ ق.ظ
دارم به هدر و جزئیاتش فکر میکنم و به اینکه توی وبلاگ چی مینوشتن؟ شاید یک دوره ننوشتن، فراموشی میاره. بههرحال من هستم و یک کنج خلوت و دنج و ساده که آمادهست حرفهای من رو بشنوه... :)
دارم به هدر و جزئیاتش فکر میکنم و به اینکه توی وبلاگ چی مینوشتن؟ شاید یک دوره ننوشتن، فراموشی میاره. بههرحال من هستم و یک کنج خلوت و دنج و ساده که آمادهست حرفهای من رو بشنوه... :)
راستش در وبلاگنویسی دو اصل و پایه وجود دارد که با نبود هرکدام، پای وبلاگداریمان لنگ میزند! یک انتشار پست است. و دیگری کامنتنویسی! کامنتنویسی، روح وبلاگنویسی و انگیزهی وبلاگنویس است.
مدتی باید با همین هویت ناقص و همین نام و نشان سفید بگذرانم تا به موقعش، اساسی بسازمشان! اما نتوانستم با همین هویت ناقص، کامنتی ننویسم! ولی لازم بود. روحِ خونِ وبلاگنویسیام پایین آمده بود؛ شدیداً!